انتخاب بهترین نوع مش، بهترین شکل مش و بهترین اندازه مش بندی:

انتخاب بهترین نوع مش، بهترین شکل مش و بهترین اندازه مش بندی:

یکی اصولی ترین مرحله مدلسازی مش بندی مدل هستش که نتایج فوق العاده به آن حساس هستش….

۱- انتخب بهترین نوع مش：

مش ها برا اساس نوع مدل فرق میکنن، مثلا مدل shell باشه یا solid و یا تحلیل خطی باشه و یا غیرخطی،

مثلا ۸ گره ایی باشه یا ۲۰ گره ایی…. برای انتخاب نوع مش معمولا نیاز نیست ما کاری کنیم و خود نرم افزار بهترین نوع رو انتخاب میکنه و ما درصورت نیاز میتونیم تغییرش بدیم.

و۲- اما بهترین شکل مش：

هرچه شکل مش بندی منظم تر باشه نتایج دقیق تره و از اعوجاج در المان و نتایج ها جلوگیری میشه…

معمولا بهترین شکل مش بندی، مش مربعی یا چهرظلعی و در حالت سه بعدی مش خشتی یا مکعبی (stracture).

۳- انتخاب بهترین اندازه مش بندی:

یکی اساسی ترین مرحله این مرحله است که اکثر ماها اونو رعایت نمیکنیم (خیلی ها در دفاعیه پایانامه به این مشکل میخورن)…

دوستان باید اول اندازه مشی که آباکوس پیشنهاد میده استفاده شده، تحلیل انجام بشه بعد به دلخواه مش ریزتر بشه، بازهم تحلیل بشه، و بازهم این.کار انجام بشه شاید شما، ۱۰ الی ۱۵ بار لازم باشه تحلیل رو انجام بدین….

حالا نکته اینجاست که بعد از هربار تحلیل از یک مختصات خاص مقدار مثلا تنش رو خروجی میگیرید… پس بعد از ۱۰ بار و هر بار یک تنش، کلا ۱۰ عدد تنش خروجی میگیریم، حالا یک نمودار رسم میکنیم،

محور افقی، اندازه مش و محور قاعم تنش های مدل(در اون مختصات) در ۱۰ تحلیل هستش، حالا میبینیم که منحنی رسم میشه که ابتدا با اندازه مش زیاد تغییرات تنش زیاد بوده و شیب منحنی زیاده و رفته رفته که اندازه مش کوچکتر میشه، تغییرات تنش کمتر هستش و شیب منحنی کمتره، جایی میرسه که دیگه شیب منحنی تقریبا صفره، یعنی اونجاست که بعدش هرچه اندازه مش کوچکتر بشه تغییری در اندازه تنش در اون نقطه ایجاد نمیکنه، پس از اون محل از روی منحنی بخش شیب صفر خطی بر محور افقی عمود کرده و اون اندازه مش مناسب ما خواهد بود.

که این عملیات همون آنالیز حساسیت مش بندی هستش.